میلاد حضرت علی اصغر(علیه السلام) در عین شادی‌آور بودن غم پنهانی را در خود به یادگار دارد، چون او از زندگی فقط عطش و شهادت را دریافت. با در نظر گرفتن اینکه آن حضرت در شش ماهگی تمام در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسیده است ولادت حضرت مطابق با روز 10 رجب میباشد...
نام شریف آن حضرت عبدالله مشهور به علی‌اصغر(علیه السلام) است. لقب شریفش باب الحوائج، رضیع، مذبوح من الاذن الی الاذن است.
پدر بزرگوارش امام حسین(علیه السلام)و مادر والامقامش حضرت رباب دختر امروء‌القیس است.
در بین یاران حضرت سید الشهداء (ع) در عاشورا افراد مختلفی حضور داشتند که از هر جهت حجت برای تمامی ابناء بشر تمام کرده اند ؛ از بزرگان و اشراف گرفته تا غلامان و خدمتگزاران ؛ سفید پوست و سیاه پوست ؛ قاری قرآن و شاعر ؛ کسانی که در اسلام و پیروی از پیامبر اکرم (ص) سابقه ای طولانی داشتند و کسانی که در همان صبح عاشوراء به سید الشهداء پیوسته اند ؛ پیرمرد کهنسال و جوان هیجده ساله و طفل شش ماهه...
آری در بین یاران ابر مرد عرصه آزاگی طفلی شیرخواره نیز حضوری چشمگیر دارد. او کسی نیست جز طفل شش ماهه ی حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام)حضرت علی اصغر (علیه السلام)... در هیچ مسلک و آینی و در هیچ جنگی در طول تاریخ طفلی شش ماهه مرد جنگی و نظامی محسوب نمی شود. اگر بزرگان عرصه ی نظامی دنیا جمع شوند و بخواهند از امام حسین(ع) و یارانش در عاشورا فقط یک تخلف نظامی بگیرند قطعا نخواهند توانست. با اینکه بارها می توانستند از راه هایی که دشمنانشان استفاده کنند ایشان هم بهره برده و به آنان ضربه بزنند اما چون با انسانیت و حریت سازگاری نداشت , چنین نکردند ؛ اما مگر بچه ای شیرخوار چه گناهی کرده بود ؟! آن هم بچه که از فرط تشنگی به حالت تلظی در آمده بود...
بعد از واقعه ی عاشورا و بعد از آنکه مختار ثقفی به خونخواهی حضرت سید الشهداء (علیه السلام) قیام کرد برای امام سجاد (علیه السلام) خبر آوردند که : مختار قیام کرد و کسانی را که به پدرتان و یارانش ظلم کرده اند به سزای اعمالشان می رساند. حضرت سؤال کردند: "از حرمله چه خبر؟" از ایشان پرسیدند: آقا , در میان دشمنان شما این همه افراد حضور داشتند , چطور است که شما سراغ حرمله را می گیـری ؟ حضرت فرمودند: آخر شما نمی دانید این "حرمله" با ما چه کرد؟! آن زمان که پدرم حسین (ع)برادر شیرخواره ام علی اصغر(ع) را روی دست گرفته بود و به سوی لشگر دشمن آمده و می فرمود:
"اما ترونه کیف یتلظی عطشا ؟!" آیا نمی بینید این بچه ی کوچک از فرط تشنگی و عطش چگونه تلظی می کند؟! یعنی مانند ماهی که از آب بیرون افتاده و مدتی هم گذشته است و نای حرکت کردن ندارد فقط لب های کوچکش را حرکت می دهد. در این حالت حتی اگر آب هم به او برسانند دیگر زنده نمی ماند . امام حسین (علیه السلام)می فرمود قطره ی آب به علی اصغر بدهید تا لا اقل با لب تشنه از دنیا نرود...
امام سجاد (ع) می فرمایند : پدرم در حین گفتن این سخنان بود که حرمله(لعنه الله علیه) تیری که سه شعبه داشت را بر گلوی نازک برادر شیرخواره ام رها کرد و گوش تا گوش علی اصغر پاره شد. به راستی: بـأی ذنب قتلت ؟ به کدامین گناه کشته شد؟...
در تاریخ آمده است امام حسین(ع) خون حضرت علی اصغر(ع) را با کف دست گرفتند و فرمودند: «اللَّهُمَّ إِنْ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ فَاجْعَلْ ذلِکَ لِما هُوَ خَیْرٌ لَنا؛ بار الها! اگر در این دنیا ما (در ظاهر) بر این قوم پیروز نشدیم، بهتر از آن را روزى ما فرما»...
در احادیثی از امام باقر (ع) آمده است: از خون گلوى على اصغر که امام آنها را به آسمان پاشید، قطرهاى به زمین برنگشت!»...
میگویند اگر یک قطره از آن خون به زمین بر میگشت زمین و زمان به هم میریخت و همه چیز نابود میشد...
نام شریف آن حضرت عبدالله مشهور به علی‌اصغر(علیه السلام) است. لقب شریفش باب الحوائج، رضیع، مذبوح من الاذن الی الاذن است.
پدر بزرگوارش امام حسین(علیه السلام)و مادر والامقامش حضرت رباب دختر امروء‌القیس است.
در بین یاران حضرت سید الشهداء (ع) در عاشورا افراد مختلفی حضور داشتند که از هر جهت حجت برای تمامی ابناء بشر تمام کرده اند ؛ از بزرگان و اشراف گرفته تا غلامان و خدمتگزاران ؛ سفید پوست و سیاه پوست ؛ قاری قرآن و شاعر ؛ کسانی که در اسلام و پیروی از پیامبر اکرم (ص) سابقه ای طولانی داشتند و کسانی که در همان صبح عاشوراء به سید الشهداء پیوسته اند ؛ پیرمرد کهنسال و جوان هیجده ساله و طفل شش ماهه...
آری در بین یاران ابر مرد عرصه آزاگی طفلی شیرخواره نیز حضوری چشمگیر دارد. او کسی نیست جز طفل شش ماهه ی حضرت ابا عبد الله الحسین (علیه السلام)حضرت علی اصغر (علیه السلام)... در هیچ مسلک و آینی و در هیچ جنگی در طول تاریخ طفلی شش ماهه مرد جنگی و نظامی محسوب نمی شود. اگر بزرگان عرصه ی نظامی دنیا جمع شوند و بخواهند از امام حسین(ع) و یارانش در عاشورا فقط یک تخلف نظامی بگیرند قطعا نخواهند توانست. با اینکه بارها می توانستند از راه هایی که دشمنانشان استفاده کنند ایشان هم بهره برده و به آنان ضربه بزنند اما چون با انسانیت و حریت سازگاری نداشت , چنین نکردند ؛ اما مگر بچه ای شیرخوار چه گناهی کرده بود ؟! آن هم بچه که از فرط تشنگی به حالت تلظی در آمده بود...
بعد از واقعه ی عاشورا و بعد از آنکه مختار ثقفی به خونخواهی حضرت سید الشهداء (علیه السلام) قیام کرد برای امام سجاد (علیه السلام) خبر آوردند که : مختار قیام کرد و کسانی را که به پدرتان و یارانش ظلم کرده اند به سزای اعمالشان می رساند. حضرت سؤال کردند: "از حرمله چه خبر؟" از ایشان پرسیدند: آقا , در میان دشمنان شما این همه افراد حضور داشتند , چطور است که شما سراغ حرمله را می گیـری ؟ حضرت فرمودند: آخر شما نمی دانید این "حرمله" با ما چه کرد؟! آن زمان که پدرم حسین (ع)برادر شیرخواره ام علی اصغر(ع) را روی دست گرفته بود و به سوی لشگر دشمن آمده و می فرمود:
"اما ترونه کیف یتلظی عطشا ؟!" آیا نمی بینید این بچه ی کوچک از فرط تشنگی و عطش چگونه تلظی می کند؟! یعنی مانند ماهی که از آب بیرون افتاده و مدتی هم گذشته است و نای حرکت کردن ندارد فقط لب های کوچکش را حرکت می دهد. در این حالت حتی اگر آب هم به او برسانند دیگر زنده نمی ماند . امام حسین (علیه السلام)می فرمود قطره ی آب به علی اصغر بدهید تا لا اقل با لب تشنه از دنیا نرود...
امام سجاد (ع) می فرمایند : پدرم در حین گفتن این سخنان بود که حرمله(لعنه الله علیه) تیری که سه شعبه داشت را بر گلوی نازک برادر شیرخواره ام رها کرد و گوش تا گوش علی اصغر پاره شد. به راستی: بـأی ذنب قتلت ؟ به کدامین گناه کشته شد؟...
در تاریخ آمده است امام حسین(ع) خون حضرت علی اصغر(ع) را با کف دست گرفتند و فرمودند: «اللَّهُمَّ إِنْ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ فَاجْعَلْ ذلِکَ لِما هُوَ خَیْرٌ لَنا؛ بار الها! اگر در این دنیا ما (در ظاهر) بر این قوم پیروز نشدیم، بهتر از آن را روزى ما فرما»...
در احادیثی از امام باقر (ع) آمده است: از خون گلوى على اصغر که امام آنها را به آسمان پاشید، قطرهاى به زمین برنگشت!»...
میگویند اگر یک قطره از آن خون به زمین بر میگشت زمین و زمان به هم میریخت و همه چیز نابود میشد...
اللهم العن حرملة بن کاهل اسدى
