آقا جان سلام؛ حالتان خوب هست ؟

می گویند امروز روز به امامت رسیدن شماست؛ آقا جان، مبارکتان باشد

چقدر خوب است که شما مثل خیلی از افرادی که می شناسیم بعد از رسیدن به پست و مقام زیر حرف هایتان نمی زنید و هنوز هم حواستان به اطرافیانتان هست!

البته آن ها هم حواسشان به اطرافیان خود هست ولی کدام اطرافیان؟ برادر و آشنا و رفیق! اطرافیانی که برای آنها سودی داشته باشند نه همه اطرافیان!

ولی شما حواستان به همه هست نه فقط به آنهایی که به شما رأی دادند!

اگر شما حواستان به ما و کشور ما نبود ما امروز بجای جشن امامت شما داشتیم برای عزیزانمان که دشمنان شهیدشان کرده بودند عزاداری می کردیم؛ البته به شرط اینکه زنده می بودیم!

اگر شما حواستان به ما نبود ما اینقدر عزت و استقلال نداشتیم که همه جهان 

حواسشان به ما و پیروزی های ما باشد عزتی که البته برخی میخواستند آن را از بین ببرند ولی نتوانستند!

اما 

آقا جان همان قدر که ما مطمئن هستیم شما حواستان به ما هست همان قدر هم مطمئن هستیم حواسمان به شما نیست!

ما فقط وقتی حواسمان به شما هست که سخنران آخر مراسمش می گوید:

 اللهم عجل لولیک الفرج؛ حواسمان در حد یک آمین گفتن به شماست؛  فوق فوقش یک دعای اللهم کن لولیک!

اما وقتی داریم گران فروشی و کم فروشی میکنیم حواسمان به شما نیست!

موقع حق الناس ها و نگاه به نا محرم و آرایش غلیظ و... به شما که هیچ؛ حواسمان به خدا هم نیست!

آقا جان؛ شما بالاترینِ مناصب را دارید اما مثل برخی مدیران پول مردم را بالا نمی کشید! همان مدیرانی که حواسشان به آمریکاست!!!

بگذریم

آقا جان؛ خودت کمک کن حواسمان از این به بعد جمع شما باشد!!

خدا کند که سال بعد جشن امامت را با حضور شما بگیریم

به شرطی که .....حواسمان باشد!